Қыз балалардағы синехия

Синехия – бұл мүшелер немесе дененің бөліктері арасындағы адгезия. Синехияның жиі кездесетін жағдайлары жас қыздарда жыныс ернеулері синтезі түрінде байқалады, көбінесе – кіші және үлкен ернеулер.

Бұл құбылысты ауру немесе патология деп қарастыруға болмайды, бұл бала денсаулығына қауіп төндірмейтін елеулі кемшілік. Дегенмен, оны ерте балалық шақта жою керек, бұл кезде жергілікті терапияның көмегімен жасауға болады. Жетілдірілген жағдайларда хирургиялық араласу қажет.

Қыздардағы синехияның себептері:

  • туа біткен патология;
  • жүктілік кезіндегі ананың ағзасындағы эстрогеннің жетіспеушілігі;
  • сыртқы жыныс мүшелерінің шамадан тыс гигиенасы және одан кейінгі вульвараның шырышты қабаты;
  • тығыз, синтетикалық іш киімді кию;
  • вульварлық жарақат;
  • жыныс мүшелеріндегі зәр шығару жолынан бактериялар алу;
  • дисбиоз;
  • вульваның кез келген қабыну процесі.

Көптеген аналар кішкентай қыздарда, «ересектердің» қабынуы пайда болатынына таң қалады. Бірақ таңқаларлық ештеңе жоқ – бала кез-келген инфекция қоздырғышын оңай жинай алады, табиғи резервуарда шомылады (мысалы, саңырауқұлақ), құм жәшікте ойнап (егер ол іш киімінен құмға отырса) бөтен шүберек қолдана алады – бактериялардың бұл түрі ылғалды ортада жақсы сақталады және көбінесе ішкі құралдармен беріледі.

Синехияның белгілері:

  • ернеулер арасында адгезияның болуы,
  • жабысқан жердегі ернеулердің қызаруы,
  • бөртпе және пиллинг,
  • зәр шығару проблемалары болуы мүмкін.

Қыздарда мүмкін асқынулар:

  • жыныс мүшелерінің инфекциясы,
  • хирургиялық емдеуді қажет ететін жасына байланысты синехияның дамуы,
  • жыныс мүшелерінің қалыптасуы мен дамуы бұзылған.

Синехияны ерте диагностикалау үшін қыз баланы педиатриялық гинекологта бір жастан бастап қарату керек. Педиатр дәрігер де кейбір бұзушылықтарды байқай алады. Бастапқы сатыларда синехия дәрі-дәрмектермен, өзекті агенттерді қолдана отырып емделеді.

Синехияны хирургиялық жолмен алып тастауға болады. Алайда, ол көбінесе хирургиялық жолмен жойылмайды – ол қыздың жетілу кезеңінде өздігінен жоғалып кетеді. Ең бастысы, процесті дәрігер бақылауы керек.

Яндекс.Метрика